Druga z 3-części cyklu felietonów Michała Wiatra o zamówieniach publicznych w grudniowym wydaniu ITWIZ, a w nim szereg przykładów jak daleko są w stanie posunąć się wykonawcy aby uzyskać zamówienie publiczne.

Niezdrowe zasady działania wykonawców wpływają na efektywność realizacji zamówień publicznych w stopniu nie mniejszym niż postawa zamawiających. Działanie wykonawców przypomina skomplikowaną grę, w której należy przechytrzyć konkurencję, często ze szkodą dla zamawiającego. Złożoność i wymagające wysokich kompetencji projekty IT pozwalają rozgrywać tę grę na wielu płaszczyznach, merytorycznych i wyrafinowania.

Po omówieniu w pierwszej części cyklu („Suma wszystkich strachów zamówień publicznych”, ITwiz 7/2014) ekstremalnych wręcz postaw po stronie podmiotów zlecających zamówienia publiczne w obszarze IT, tym razem przyjrzyjmy się praktykom wykonawców – w szczególności tych, którzy zaślepieni w dążeniu do uzyskania zamówień łamią zasady i zapominają o dobrych praktykach. Możliwych czynów nieuczciwej konkurencji istnieje nieograniczone wręcz spektrum, tak szerokie, jak szeroka jest wyobraźnia biorących udział w postępowaniach wykonawców. Ich zakresu nie wyczerpują przypadki fałszywych oświadczeń, szukanie oszczędności poprzez pomijanie kosztotwórczych elementów konfiguracji, czy też proponowanie tańszych rozwiązań zastępczych wbrew sztuce i obowiązującym na rynku standardom.